Sobota to Dzień Łosia w Poleskim Parku Narodowym

Spacer rozpocznie się o godz. 6 rano. Zainteresowani, podzielni na grupy, przejdą jedną ze ścieżek przyrodniczych w Parku, o nazwie Czahary. „Wybierzemy się na taki szlak, gdzie jest duże prawdopodobieństwo spotkania łosia, czyli jedną z tras przez Bagno Bubnów, to jest największe torfowisko Poleskiego Parku Narodowego” - powiedział PAP dr Mariusz Wójcik z Zakładu Etologii Zwierząt Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. On także poprowadzi wykłady i prezentacje o zwyczajach i biologii łosi, zaplanowane w siedzibie Parku w Urszulinie.

Łoś to największe zwierzę występujące w Poleskim Parku Narodowym. Według szacunków na tym terenie może występować około 100-120 osobników, co daje jedno z większych zagęszczeń w Polsce.

Wójcik podkreśla, że łosie są bardzo trudne do policzenia, ponieważ w naturze tych zwierząt są wędrówki, przemieszczanie się w poszukiwaniu jedzenia czy miejsc bytowania i jest ryzyko, że część osobników może być policzona kilka razy. „Nie ma tak naprawdę dobrej metody liczenia dla tego gatunku. Te obliczenia nie są dokładne, możemy mówić o szacunkach” - powiedział.

Niemniej jednak w ostatnich latach widoczny jest stały, stabilny wzrost populacji łosi. Wójcik powiedział, że są one już obserwowane w małych, gospodarczych lasach, gdzie dotychczas raczej nie bytowały. „Teren Parku, zarośla, takie obszary, które powoli zarastają, to są tereny preferowane przez łosie, bo tam mają dużo pokarmu” – zaznaczył Wójcik.

Dzień Łosia w Poleskim Parku Narodowym jest organizowany we współpracy z Fundacją Dziedzictwo Przyrodnicze. W miniony weekend podobne wydarzenia były m.in. w kilku innych parkach narodowych. Dni Łosia mają służyć popularyzowaniu wiedzy o tych zwierzętach.

Według szacunków w Polsce może być ponad 30 tysięcy łosi, najwięcej na terenach Polski północno-wschodniej, ale też w Lubelskiem. Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Lublinie podaje, że w lasach na Lubelszczyźnie może bytować nawet około 7,5 tys. łosi.

Łosie liczone są w oparciu o coroczną inwentaryzację zwierzyny prowadzoną przez zarządców i dzierżawców obwodów łowieckich. Liczba tych zwierząt wrosła kilkakrotnie od 2001 roku, kiedy wprowadzano moratorium nakładające całkowity, całoroczny zakaz polowań na te ssaki. Łoś był wtedy w Polsce gatunkiem zagrożonym wyginięciem, na skutek prowadzonych odstrzałów.

Łosie wędrówki trwają przez cały rok, ale zwiększoną aktywność tych zwierząt można obserwować wiosną oraz w okresie od września do połowy października, gdy trwa ich okres godowy nazywany bukowiskiem. Łosie w poszukiwaniu pożywienia czy nowych ostoi nieraz zapędzają się do miast albo wchodzą na drogi, gdzie dochodzi do wypadków. Przegęszczenie populacji przyczynia się też do zwiększania szkód wyrządzanych przez łosie w gospodarce leśnej i uprawach rolnych.

W ostatnich latach pojawiały się postulaty przywrócenia możliwości polowania na łosie. Sprzeciwiają się temu m.in. niektórzy naukowcy, różne organizacje społeczne i ekologiczne, które podnoszą m.in. że dane o liczebności łosi – zbierane przez środowiska łowieckie - są nierzetelne i postulują, aby łoś był wpisany na listę gatunków chronionych. (PAP)

ren/ aszw/